Öfke Anında İnsan İki Şekilde Tepki Verir: Kaç ya da Savaş

Bir tehlikeye maruz kaldığımızda veya tehdit edildiğimizde iki şekilde tepki veririz: Ya savaşırız ya da kaçarız. Eğer kendimizde tehlikeye veya tehdide meydan okuyacak gücü bulursak savaşırız. Gücümüzü aşarsa kaçarız.

Bir psikolog arkadaşım anlatıyor: “Tek yönlü bir yolda arabamla ilerliyordum, yolun sonuna az bir mesafe kalmıştı. Karşıdan bir araba yola girdi, bana doğru ilerlemeye başladı. Ellerimle işaret yaparak ters yola girdiğini anlatmaya çalıştım, ama o aldırmadan bana doğru gelmeye devam etti. Arabalar kafa kafaya geldi. Pencereyi açtım: “Kardeşim, ters yola girdin, burası tek yönlü bir yol” dedim. Genç bir delikanlıydı. Sinirle arabasından indi. Elinde sopa: “Yola girdiğimi gördüğün halde geliyorsun, in aşağı da sana ters yolu göstereyim!” dedi.

İki seçeneğim vardı: Ya savaşacaktım ya da kaçacaktım. Hayatım değerliydi ve yapacak önemli işlerim vardı. Karşımda hatasını kabul etmeyen, kavgaya hazır, hayatı ucuz, antisosyal kişilik bozukluğu olan (sosyopat), elinde sopa bir delikanlı vardı. Kaçmaktan başka çarem yoktu. “Özür dilerim delikanlı, sen haklısın, yana çekilip sana yol vereyim” dedim. Rakibini nakavt etmiş boksör edasıyla: “Hah şöyle, adam ol!” dedi ve geri dönüp arabasına bindi, benim yana çekilip yol vermemi bekledi.”